მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (4)
1. ტარება (ატარებს); ზიდვა; 2. დაბადება (‹და›ბადებს), გაჩენა, შობა; 3. ატანა (აიტანს), მოთმენა; გადატანა; 4. ‹გა›მოტანა (‹გა›მოაქვს, ‹გა›მოიტანს), გამოღება, წარმოქმნა (ნაყოფისა და მისთ.)
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. BEAR ← პროტო-გერმანიკ. *beran; გოთ. baíran; ძვ. ფრიზ. bera; ძვ. საქს. beran; ჰოლ. baren; ძვ. ზემ.-გერმ. beran (თანამედრ. გერმ. gebären „შობა; დაბადება“); ისლ. bera; ← ინდო-ევროპ. *bher-; სანსკრ. bhárati; ავესტ. baraiti; ძვ. ბერძ. φέρω; ლათ. ferō; ძვ. ირლ. beirid; ძვ. სლავ. бьрати „აღება“ (რუს. брать)]
პარადიგმა
4.1.4. - IV კლასი
| IV კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| აღება | niman | nam, nom | námon, nómon | numen |
| ტარება, ზიდვა | beran | bær | bǽron | boren |
| მოპარვა | stelan | stæl | stǽlon | stolen |
| მოსვლა | cuman | cóm, cwóm | cómon, cwómon | cumen |
ზმნა cuman-ის ფუძის 1-ლი და მე-4 ფორმის ვოკალიზაციის თავისებურებანი სავარაუდოდ აიხსნება ადრე მათში ბგერა -w-ს არსებობით (შდრ. გოთ. qiman [ʹkwɪman]).
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
