მეტყველების ნაწილი: ზმნა
ზმნის ტიპი: ძლიერი ზმნა (2)
1. მოხრა (მოხრის, მოიხრება), დახრა; 2. მოღუნვა (მოღუნავს), გაღუნვა; 3. უკუქცევა (უკუიქცევა), უკან დახევა; გაქცევა; 4. დამორჩილება (დაემორჩილება), დანებება
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. BOW ← პროტო-გერმანიკ. *beugan, *būgan; გოთ. biugan; ძვ. საქს. būgan „დახრა, მოხრა“; ჰოლ. buigen; ძვ. ზემ.-გერმ. biogan (თანამედრ. გერმ. biegen); ძვ. ისლ. *bjúga (შდრ. boginn მიმღ. II „მოხრილი, მოღუნული“) ← ინდო-ევროპ. *bheugh-; სანსკრ. bhujáti „მოღუნვა, მოხრა“]
პარადიგმა
4.1.2. - II კლასი
| II კლასი | ინფინიტივი | ნამყო დრო მხ. რ. | ნამყო დრო მრ. რ. | მიმღეობა II |
| ფრენა | fléoȝan | fléaȝ, fléah | fluȝon | floȝen |
| არჩევა, ამორჩევა | céosan | céas | curon | coren |
| თრევა, წევა, ქაჩვა | téon | téah | tuȝon | toȝen |
| მოღუნვა, მოხრა | búȝan | béaȝ, béah | buȝon | boȝen |
იხილეთ ზმნის პარადიგმები
