მეტყველების ნაწილი: რიცხვითი სახელი
1. ერთი; 2. ზმნზ. მნიშვნ. მარტო; მხოლოდ
ეტიმოლოგია
[თანამედრ. ინგლ. ONE (რიცხვ. სახ.), A, AN (არტკლ.) ← პროტო-გერმანიკ. *ainaz; გოთ. ains; ძვ. ფრიზ. ān, ēn; ძვ. საქს. ēn; ჰოლ. een; ძვ. ზემ.-გერმ. ein (თანამედრ. გერმ. ein); ისლ. einn ← ინდო-ევროპ. *oino-; ლათ. ūnus; ძვ. ირლ. óen]
