aþþan

Part of speech: conjunction
but, yet; but nonetheless; moreover
Etymology
[← aþ- (← Prot-Germ *aþ-) + þan advIndo-Europ *at-; Sanskr áti “very, greatly; in addition”; Avest aiti “very”; Anc Gr ἀτάρ cj “but, nevertheless”; Lat at cj “but, yet; whereas”; O Ir aith- pref “again”; O Prus at- pref “back; again”; Lith at- pref “back”; O Slav отъ prep “from” (Russ от)]
Concordance
aþþan - Matth. V, 22; V, 28; V, 34; V, 44; VI, 16; VIII, 11; IX, 6; IX, 13; IX, 16; X, 30 etc