þaþrōh

Part of speech: adverb
1. from there, thence; 2. afterwards, then (oft þaþrōh þan)
Etymology
[← þaþrō adv “thence; then” + -uh part]
Concordance
þaþroh - Mrk. IV, 17; IV, 28; VII, 5; VIII, 25; Luk. IV, 9; VIII, 12; IX, 4; XVI, 7; XVI, 16; Jhn. XI, 7; XVIII, 7 etc
þaþroþ-þan = þaþroh + þan - Cor. I, VII, 5; XV, 7; XV, 23; XV, 24; Cor. II, VIII, 5